1395/03/18
مانع تراشی خدای متعال درمسیر پیامبرانی که خود آنها را برای هموار سازی راه هدایت مردم فرستاده است (آیه112 سوره انعام)از سنتهای حکمت آمیز الهی است. ازجمله حکمتهای این مانع تراشی ،فرصت سازی برای بهره گیری انسان از "اختیار" و توان انتخاب مسیر وتعیین سرنوشت است واین که انسان به سبب جانشینی خدا در زمین به پیکار با کافران وستمکاران می پردازد یا با سستی وکوتاهی دربرابر آنان و ندیده گرفتن سنت الهی به نافرمانی خدای متعال مبادرت می نماید ودر عرصه عمل، استحقاق وشایستگی بهره مندی یامحرومیت از نصرتهای موعود الهی را بهدست می آورد. ولذا کسانی که به مناصب حکومتی میرسند تصور نکنند با نزدیک شدن به دشمن وخلوت گزینی سیاسی وفرهنگی با او میتوانند این سنت تغییر ناپذیر الهی را دور بزنند.چنین رفتاری به بهانه برطرف کردن مشکلات یا با هرتوجیهی از این دست، نوعی تجاهل در مورد راهبردهای سیاسیوفرهنگی قرآن است چراکه خداوند درآیه 52 سوره مائده با اشاره به نمونه هایی ازاین توجیهات آن را مردود اعلام کرده است.